otwierając drogę innym współwyznawcom. W wyniku migracji utworzone zostają ośrodki polskich staroobrzędowców w Mariannie(PA), Erie(PA), a w późniejszym czasie w Detroit(MI).

Uchwalono wówczas oficjalną nazwę wyznania: „Wschodni Kościół Staroobrzędowy nie posiadający hierarchii duchowej” a także statut, zawierający zasady życia religijnego wspólnoty oraz jej wewnętrzną organizację.